Donald Trump’in ikinci kez Beyaz Saray’a gelmesiyle çağdaş popülizmin yeni evresine geçmiş ulunuyoruz. 21. Yüzyıl’da siyasete damgasını basmış olan popülist “demokratimsi”nin ana öğelerini şöyle sıralayabiliriz: 1) “Seçkin”lere ve yerleşik kurumlara karşı yıkıcı muhalefet, onlara karşı sıradan halkı savunuyor görünmek, 2) Ham milliyetçilik, dincilik, yabancı düşmanlığı, 3) İktidarın tek adamda yoğunlaşmasına...
“…Evli evine köylü köyüne, herkes bilgisayarı başına…” Dünyada Sovyetler Birliği’nin çöküşünden beri ısınmakta olan “yeni düzen” kazanı fokur fokur kaynamaya başladı. Taşıp etrafı kavurmasından korkulmakta… Nükleer dünya savaşı olasılığından bu kadar rahat bir şekilde söz edilmesi çok ürkütücü.1960’taki Küba krizinden beri böyle bir şey hatırlamıyorum. Şu anda nefesler tutulmuş...
1980’li yılların başında ABD başkenti Washington’da bir yandan üniversitede hocalığa devam ederken bir yandan da fiilen Cumhuriyet Gazetesi’nin Washington muhabirliğini yapıyordum. Bazen sabahları gün ağarmadan telefonunum çalardı. Uykumu bölüp, açardım. “Kalk oğlum, filanca yerde darbe oldu, Washington’dan nasıl görünüyor? Amerika ne yapar?” derdi telefondaki ses. Gazeteci Örsan Öymen. Şimdiki Profesör...